استاد طاهر زاده
لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُّبِینٍ[1]
به یقین خدا بر مؤمنان منت نهادآنگاه که پیامبرى از خودشان در میان آنان برانگیخت تا آیات خدا را بر ایشان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد در حالی که پیش از آن در گمراهىِ آشکارى بودند.
نبوت یک مأموریت الهی است و مسلم انگیزاندن و مبعوث نمـودن آن «وَلـی» برای نبوت همراه است با تحولی عظیم که در روح او رخ می دهد ، تا برای انجام مأموریت خود توانایی و آمادگی کامل و نهایی را به دست آورد .
کمک هاو مددها یی که به پیامبر می شود تا در مأموریتش موفق شود رحمتی است به مردم زیرا مردم از طریق همین کمک ها است که متوجه حقانیت نبی می شوند و از او هدایت می گیرند .
ادامه مطلب
استاد طاهر زاده
1- از آنجایی که جان رسول خدا(ص) به عنوان انسان کامل دارای وسیعترین وسعت توحیدی است آن حضرت کلّ بشر را در حکم نفس خود احساس میکند و نگران تکتک انسانها میباشند. و با توجه به همین نکته است که خداوند میفرماید: «النَّبِیُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ» پیامبر نسبت به مؤمنین از خود مؤمنین به مؤمنین اولیترند. زیرا جان رسول خدا(ص) بهعنوان انسان کامل و کاملترین انسان دارای وسیعترین وسعت توحیدی در عالم مخلوقات است و اقتضای جان توحیدی آن است که او نزد همه هست و حقیقت همه و راه سعادت آنها نزد او میباشد.
2- توحید پیامبران عاملی است که آنها به عنوان وسیعترین انسانها با همهی انسانها به نحوی احساس یگانگی میکنند و از این جهت و به جهت محبّتی که به خلق دارند، شایستهاند تا خداوند راه نجات بشریت را به قلب آنها وَحی نماید.
ادامه مطلب
استاد طاهرزاده
وضع حضرت«صلی الله علیه و آله» در خانه
قَالَ الْحُسَیْنُ «علیه السلام» سَأَلْتُ أَبِی«علیه السلام» عَنْ مَدْخَلِ رَسُولِ اللَّهِ«صلی الله علیه و آله» فَقَالَ کَانَ دُخُولُهُ لِنَفْسِهِ مَأْذُوناً لَهُ فِی ذَلِکَ فَإِذَا أَوَی إِلَی مَنْزِلِهِ جَزَّأَ دُخُولَهُ ثَلَاثَةَ أَجْزَاءٍ جُزْءاً لِلَّهِ تَعَالَی وَ جُزْءاً لِأَهْلِهِ وَ جُزْءاً لِنَفْسِهِ ثُمَّ جَزَّأَ جُزْأَهُ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ فَیَرُدُّ ذَلِکَ بِالْخَاصَّةِ عَلَی الْعَامَّةِ وَ لَا یَدَّخِرُ عَنْهُمْ مِنْهُ شَیْئاً وَ کَانَ مِنْ سِیرَتِهِ فِی جُزْءِ الْأُمَّةِ إِیثَارُ أَهْلِ الْفَضْلِ بِإِذْنِهِ وَ قَسَّمَهُ عَلَی قَدْرِ فَضْلِهِمْ فِی الدِّینِ فَمِنْهُمْ ذُو الْحَاجَةِ وَ مِنْهُمْ ذُو الْحَاجَتَیْنِ وَ مِنْهُمْ ذُو الْحَوَائِجِ فَیَتَشَاغَلُ وَ یَشْغَلُهُمْ فِیمَا أَصْلَحَهُمْ وَ أَصْلَحَ الْأُمَّةَ مِنْ مَسْأَلَتِهِ عَنْهُمْ وَ إِخْبَارِهِمْ بِالَّذِی یَنْبَغِی وَ یَقُولُ لِیُبَلِّغِ الشَّاهِدُ مِنْکُمُ الْغَائِبَ وَ أَبْلِغُونِی حَاجَةَ مَنْ لَا یَقْدِرُ عَلَی إِبْلَاغِ حَاجَتِهِ فَإِنَّهُ مَنْ أَبْلَغَ سُلْطَاناً حَاجَةَ مَنْ لَا یَقْدِرُ عَلَی إِبْلَاغِهَا ثَبَّتَ اللَّهُ قَدَمَیْهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لَا یَذْکُرُ عِنْدَهُ إِلَّا ذَلِکَ وَ لَا یَقْبَلُ مِنْ أَحَدٍ غَیْرِهِ یَدْخُلُونَ رُوَّاداً وَ لَا یَفْتَرِقُونَ إِلَّا عَنْ ذَوَاقٍ وَ یَخْرُجُونَ أَدِلَّةً فُقَهَاءَ.
امام حسین «علیه السلام» فرمودند: از پدرم «علیه السلام» در باره نحوة ورود حضرت رسول«صلی الله علیه و آله» سؤال کردم، پدرم فرمودند:
در موقع ورود آن حضرت به خانة خود از کسی اذن حاصل نمینمود، ولیکن در موقع ورود به خانة غیر خود اذن میگرفت. وقتی به منزل میرفتند وقت خود را سه قسمت میکردند، یک قسمت برای خداوندY و یک قسمت برای خانواده و یک قسمت نیز برای خود، سپس قسمت خود را بین خود و مردم تقسیم میکردند، و اوّل خواصّ وارد میشدند و پس از آن سایر مردم و چیزی از آن را نسبت به ایشان دریغ نمیفرمود، و در مورد قسمت امّت، روش آن بزرگوار اینگونه بود که اهل فضل را با اجازهدادن به آنها به اندازه فضلشان در دین، بر دیگران ترجیح میدادند.
ادامه مطلب
استاد طاهر زاده
هرکس که پیامبر«صلی الله علیه و آله» را بخواهد و نظر به آن حضرت بکند، حضرت را مییابد چون حقیقت وجود مقدس پیامبر«صلی الله علیه و آله» در جان هر انسانی کاشته شده است و در واقع با توجه به پیامبر و فضائل آن حضرت یک نحوه یادآوری برای ما پیش میآید. به گفتة حافظ:
آشنایی نه غریب است که دلسوز من است ...چونمن از خویش برفتم دل بیگانه بسوخت
عمده آن است که متوجه باشیم تا پای خودبینیها و منیتها در میان است آن آشنای جان ظاهر نمیشود، ولی اگر به جای نظر به خود، نظر را متوجه وجود نوری پیامبر«صلی الله علیه و آله» کردیم و موجب جلب نظر مبارک آن حضرت شدیم، نظر مبارک پیامبر«صلی الله علیه و آله» به جان هر انسان موجب به خودآمدن او خواهد شد. نظرکردن آن حضرت به جان هرکس یعنی بازگشت شرافت به انسان و اینکه او وارد عالم صداقت گردد، زیرا با توجه به فطرت نورانی هر انسانی اگر جان انسان در تصرف آن شریف قرار گرفت، شریف میشود و اگر در تصرف قدرت محمدی«صلی الله علیه و آله» قرار گرفت، قدرت تسلط بر نفس امّاره را مییابد و عملاً به گمشدة خود دسترسی پیدا میکند. کافی است که حضرت را بخواهی و به او نظر کنی، آنگاه او نظر به تو میکند و با نظر مبارک او خود را مییابی.
ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد وآل محمد.
بهترین افتخارات سلام و صلوات فرستادن بر حضرت محمد (ص) و آل محمد (ص) است.
چرا؟؟
....إنُّ اللهَ و ملائکته یصلون علی النبی یا أیها اللذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما(الأحزاب 56)
5-غیرت دینی در برابر بیحرمتیهای دشمنان
گاهی وقتها باید مقابله به مثل کرد. یاری کنیم پیغمبر را. همین حماسهها یاری است. ما باید حساس باشیم، غیرت دینی داشته باشیم.
شاه گفت: اسم امام را نبرید. ما گفتیم: حالا که شاه گفت اسم امام را نبرید، ما اسم امام را میبردیم، سه صلوات میفرستیم. برای پیغمبر یکی میفرستادیم، چون شاه روی پیغمبر حساس نبود، روی امام حساس بود. گفتیم: حالا به کوری چشم تو برای امام سه تا صلوات میفرستیم.
معاویه بخشنامه کرد، اسم علی روی بچههایتان نگذارید. امام حسین فرمود: همه بچههایم را علی میگذارم. علی اکبر، علی اوسط... وقتی آمریکا یا اسرائیل یا هر جنایتکار دیگر میخواهد به پیغمبر ما جسارت کند، ما باید مثلاً امسال سال 91، حالا من پیشنهاد میکنم. سال 91، 92، هر زنی پسر زایید اسمش را محمد بگذارد.
ادامه مطلب
بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
حجت الاسلام قرائتی
در این ایامی که به عزیزترین فرد هستی، رسول خدا توهین شد و همه دنیا و شهرهای ایران و غیر ایران غیرت نشان دادند، گفتیم ما هم به عنوان یکی از افرادی که جزء امت پیغمبر انشاءالله میخواهیم باشیم، در درسهایی از قرآن راجع به پیغمبر صحبت کنیم.
دو جلسه صحبت کردیم درباره خصوصیات پیغمبر. انبیاء یک صفات عمومی دارند. مثلاً همه آنها معصوم هستند. همه آنها بهترین فرد زمان خود هستند، یک کمالاتی برای همه انبیاء است. اما یک چیزهایی پیغمبر ما خصوصی دارد. خصوصیات پیغمبر را در دو جلسه گفتیم، در این جلسه میخواهیم وظیفه ما نسبت به پیغمبر را بگوییم. حالا خصوصیات را برای کسانی که نشنیدهاند فهرست وار بگویم.
1-ویژگیها و امتیازات پیامبر اسلام
پیغمبری که نام و نشانش در تورات و انجیل آمده است. «مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجیل» (اعراف/157)، پیغمبری که آخرین پیغمبر است. «خاتَمَ النَّبِیِّین» (احزاب/40)، پیغمبری که به معراج رفت، «أَسْرى بِعَبْدِه» (اسرا/1)، پیغمبری که خدا به او میگوید: «فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکَ عَظیماً» (نساء/113) فضل خدا نسبت به تو بزرگ است. این کلمه را برای پیغمبرهای دیگر نگفته است. پیغمبری که خدا به او میگوید:«وَ إِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظیمٍ» (قلم/4) درباره هیچ پیغمبری این تعبیر را نکرده است. تنها پیغمبری است که میگوید: «ثمَُّ دَنَا فَتَدَلىَ، فَکاَنَ قَابَ قَوْسَینِْ أَوْ أَدْنىَ» (نجم/8 و9) نزدیک ترین مقام قرب را به خداوند دارد.
ادامه مطلب
عباس کمساری
در تاریخ پر فراز و نشیب اسلام، تفرق? بین مذاهب و ملل اسلامی از مسائل پیچیده و خسارت باری است که لطمه های مادی و معنوی جبران ناپذیری را بر پیکر امت واحده اسلامی وارد ساخته است...
در تاریخ پر فراز و نشیب اسلام، تفرق? بین مذاهب و ملل اسلامی از مسائل پیچیده و خسارت باری است که لطمه های مادی و معنوی جبران ناپذیری را بر پیکر امت واحده اسلامی وارد ساخته است. در اینکه وحدت و انسجام مسلمانان یکی از ضروریات جهان اسلام است، هیچ شک و تردیدی وجود ندارد؛ بلکه سیره و سنت نبوی و ائمه علیهم السلام بر این رویکرد استوار بوده است که میان امت اسلام، وحدت و انسجام برقرار باشد و چالشهای آنان به حداقل برسد.
مقول? وحدت در یک نگاه در سه تعریف مطرح می شود:
1. وحدت مطلق؛
2. وحدت مصلحتی؛
3. وحدت معقول.
وحدت مطلق: اتفاق نظر در عقاید، معارف و احکام اسلامی با تمام اصول و فروع در میان فرق اسلامی؛ این نوع اتحاد به قدری بعید است که می توان گفت به هیچ وجه امکان پذیر نیست.
وحدت مصلحتی: عوامل خارج از حقیقت و متن دین، ناشی از این وحدت مصلحتی است و اینکه این نوع وحدت جبری بتواند فرقه ها و مذاهب اسلامی را از هماهنگی و اتحاد همیشگی و پایدار برخوردار سازد، انتظاری نابجا است.
وحدت معقول: قرار دادن اصول کلی دین و مشترکات اسلام به عنوان محور وحدت.
تحقق این نوع اتحاد، هرگز مانع شرعی و عقلی ندارد و مقصود از وحدت اسلامی، این نیست که پیروان هر یک از مذاهب، از عقید? خود دست برداشته و عقید? مخالف را انتخاب کنند؛ بلکه این نوع وحدت به معنای اتحاد مسلمانان در مقابل دشمنان اسلام، برای تحقق آرمانهای جهانی و جاویدان اسلام است.
بدیهی است که تشکیل دادن صف واحد در برابر دشمن برای دفاع از مسلک، با بیان حقایق تاریخی و دینی منافاتی ندارد.
ادامه مطلب
علیرضا وزیری
مخالفان، بیش تر مبانی فکری خود را با استناد به برخی روایات و تمسک به ظاهر آنها سامان داده اند و با این روش می کوشند دلسوزان وحدت اسلامی را خلع سلاح کنند.
موانع نه گانه اتحاد مسلمین
الف) موانع درونی:
1.بدباطنی و بدنیتی
حضرت علی(ع) می فرماید: «وَ إِنَّمَا أَنْتُمْ إِخْوَانٌ عَلَى دِینِ اللَّهِ مَا فَرَّقَ بَیْنَکُمْ إِلَّا خُبْثُ السَّرَائِرِ وَ سُوءُ الضَّمَائِرِ فَلَا تَوَازَرُونَ وَ لَا تَنَاصَحُونَ وَ لَا تَبَاذَلُونَ وَ لَا تَوَادُّون ؛ شما برادران دینی یکدیگرید. چیزی جز آلودگی درونها و بدی نیتها شما را از هم جدا نساخته است؛ به همین دلیل نه یکدیگر را یاری می دهید، و نه خیرخواه یکدیگرید و نه چیزی به یکدیگر می بخشید، و نه به یکدیگر، دوستی می ورزید.»
مرحوم کاشف الغطاء می نویسد: «هر ملتی صفات رذیله ای همچون، تفوق طلبی، حسد، عداوت و اختلاف را در خود پرورش دهد، راه نابودی را پیش می گیرد، همتهای آنها می میرد، اراده ها سست می شود، تفرقه و پراکندگی، جای اتحاد و صمیمیت را خواهد گرفت. چنگال خونین استعمار و استثمار، گلوی آنها را خواهد فشرد و دشمنان به آسانی بر آنها پیروز می شوند.»2
از این رو، محمد عبده می گوید: «اتحاد، ثمره شجره فضیلت است».
ادامه مطلب
