.jpg)
یک مقاله در پاسخ به "شبهه گواهی زنان "روزنامه قانون؟
شبهه وهابیون:همه امامان شیعه با اهل سنت ازدواج کردند و شیعیان لیاقت ازدواج با آنها را نداشتند.
اولاَ که به شما چه ربطی دارد که ائمه (ع) با چه کسانی ازدواج کرده‌اند و آنها شیعه بودند یا سنّی؟ شما وهابی ها ، که دشمن شیعه و سنّی می‌باشید و این دشمنی را در اعتقادات و اعمال و رفتارها (به ویژه کشتارهای اخیر) به وضوح نشان دادید. و ثانیاً به فرض که چنین باشد \[که البته نیست]؛ حالا چه چیزی فرق می‌کند؟! کدام حقی اثبات یا کدام باطلی نفی می‌گردد؟ مگر اهل سنّت مسلمان نیستند و ازدواج با آنان در فقه شیعی جایز نیست. اگر چه مذهب شافعی ازدواج با اهل مذهب حنفی را مانند ازدواج با اهل کتاب قلمداد کرده و حرام می‌داند.
در جواب به این شبهه باید نکاتی را متذکر شویم:
الف – اولین بنیانگذار مذاهب اهل سنت، ابوحنیفه بود که یکصد و پنجاه سال پس از رحلت پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله می‌زیسته است، پس تا زمان امام صادق علیه‌السلام، هیچ یک از همسران ائمه اطهار علیهم‌السلام، از سیدة النساء العالمین فاطمه زهراء علیهاالسلام و امّ‌البنین (ع) مادر حضرت ابوالفضل (ع) گرفته تا جعده که قاتل امام حسن علیه‌السلام بود، تا حضرات شهربانو ، رباب و لیلا که همسران امام حسین علیه‌السلام بودند، هیچ یک از اهل سنّت نبودند. فاطمه دختر امام حسن و نوه حضرت علی (ع) که همسر امام سجاد و مادر امام باقر علیهما‌السلام بود و نیز حوراء که مادر زید بن علی بود نیز اهل سنّت نبودند.
یک همسر امام باقر علیه‌السلام، «ام فرّوه» ، دختر قاسم بن محمد بن ابی‌بکر، مادر امام صادق علیه‌السلام و نیز عبدالله بود. مادر محمد بن ابوبکر (ابی‌بکر) نیز اسماء بنت عمیس"، از زنان پاک روزگار خود بود. این بانو، نخست، همسر "جعفربن ابی‌طالب" بود. پس از شهادت جعفر در جنگ موته، به عقد "ابوبکر بن ابی قحافه" درآمد. حاصل این ازدواج، محمدبن ابی‌بکر بود. اسماء بعد از مرگ ابوبکر، به عقد حضرت علی علیه‌السلام درآمد که حاصل این ازدواج "یحیی بن علی بن ابی‌طالب" بود.
محمد بن ابی‌بکر نیز خودش در خانه امام علی (ع) بزرگ شد و عاشق و پیرو ایشان بود و حضرت نیز ایشان را دوست می‌داشت، تا آنجا که فرمود: «محمد از صلب ابوبکر و فرزند من است - الغارات، ص 158، مؤلف ابراهیم بن محمد ثقفی کوفی (م 283)«
البته امام باقر علیه‌السلام همسر دیگری به نام «ام علی» داشت، که به خوارج گرایش داشت، ولی سنّی نبود، بلکه از دشمنان حضرت علی (ع) بود و عاقبت نیز طلاق گرفت.
پس تا اینجا هیچ یک اهل سنت نبودند، چرا که اصلاً اهل سنّتی وجود نداشت. البته مسلمین به دو حزب طرفداران ولایت و امامت حضرت علی علیه‌السلام و طرفداران سقیفه، معاویه و یزید تقسیم شده بودند، اما مذهبی به نام اهل سنّت وجود نداشت.
ب – اما از زمان امام صادق علیه‌السلام به بعد که مذاهب اهل سنّت نیز پدید آمدند، ازدواج‌های مکرری به دلایل گوناگون صورت پذیرفت و گاه ازدواج با کنیز بود. چرا که می‌دانیم، همسران همه تحت کنترل حکومت جبار بودند، چنان چه مادر محترمه امام زمان (عج)، یعنی حضرت نرجس خاتون نیز در هیبت کنیز به امام حسن عسکری علیه‌السلام پیوستند. در هر حال، نام یکی از همسران امام صادق علیه‌السلام فاطمه، دختر حسین بن علی السجاد بود و همسر دیگر که کنیز بود، «حمیده بریریه» نام داشت که مادر حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام بود و البته ایشان همسران و اولاد دیگری نیز داشتند. اما شاخص همین دو نفر هستند.
حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام در شدیدترین دوران دشمنی با اهل بیت (ع) زندگی می‌کردند و دائماً در تبعید و حبس به سر می‌بردند، لذا غالب همسران ایشان از کنیزان بودند. اما هیچ کجا بیان نشده که کدامشان شیعه یا کدامشان سنّی بودند و هر کدام باشند نیز فرقی ندارد. نام این همسران، به غیر نجمه خاتون که تحت تربیت حیمده، که از شیعیان خالص بود، بزرگ شده بود، آن قدر ناشناخته مانده است که همه را «ام ولد» نامیده‌اند، حال چگونه این کارشناسان فهمیدند که همه اهل سنّت بودند؟! الله اعلم!
همسران شناخته شده‌ی امام رضا علیه‌السلام نیز یکی سبیکه یا خیزران، مادر امام محمد تقى (علیه السلام) بود که قطعاً سنّی مذهب نبوده است و دیگری دختر مأمون به نام ام حبیبه. البته مأمون خودش هم ادعای سنّی بودن نداشت، چه رسد به دخترش.
یک ازدواج حضرت جواد الائمه علیه‌السلام، با «سمانه مغربیه» بوده که در علم و تقوا مشهور و زبانزد بود. او را به شکل یک کنیز خریداری کردند و در آن دوران خفقان به خانه زنان «آل علی»، که به زنان نمونه‌ی پاکدامنی مشهور بودند آوردند که هم تحت تربیت آنها باشد و هم مصون بماند. ایشان مادر امام هادی علیه‌السلام بودند و امام در خصوص مادرشان می‌فرمودند: «مادرم عارف به حق من در امامت است». پس سنّی نبوده است.
همسر دیگر ایشان «ام فضل» دختر مأمون بود که قاتل همسرش گردید. آیا اهل سنّت بود؟!
و اما همسر امام هادی علیه‌السلام، سوسن نام داشت. وى کنیزی از اهالى نوبه بود. دست تقدیر او را به مدینه و خانه امام هادى(ع) رساند و پس از مدتى امام حسن عسکرى(ع) از او متولد شد. وى از زنان عارف و فاضل عصر خود بود و به نامهاى «سلیل، حدیثه، حربیه» معروف و مشهور شده بود. قبل از آنکه امام هادى(ع) با آن خانم ازدواج کند، امام جواد(ع) در وصف آن بانو فرمود: «سلیل»، یعنى بیرون کشیده از هر آفت و پلیدى و ناپاکى (بعد، از آینده او خبر داد) و فرمود: اى سلیل! زود است خداوند به تو، حجت خود را عطا فرماید که زمین را از عدل پر کند، بعد از آنکه از ستم پر شده باشد.
همسر بزرگوار امام حسن عسکری، یعنی «نرجس خاتون» که اصلاً ابتدا مسلمان نبود، چه رسد به این که شیعه یا سنّی باشد و سپس به اسلام روی آورد و توسط حکیمه خاتون به امام پیوست و مادر امام زمان، حضرت مهدی علیه‌السلام گردید که مشهور عالمیان است.
حال کدامیک از اینها اهل سنّت بودند؟ [هر چند که بیان شد، اگر اهل سنّت هم باشند، مسئله‌ی خاصی نیست] و اساساً ازدواج هیچ نقشی در تأیید و تکذیب حقایق و اعتقادات ندارد، و ازدواج مؤید کسی هم نیست، مگر آن که طرفین ازدواج شخصاً فاضل باشند.
درباره وبلاگ
