حجت الاسلام سید محمد انجوی‌نژاد
حُسن انسان، به عقل و منطق اوست. یعنی ما باید با محاسبات ریاضی‌وار و صغری و کبری صحبت کنیم و جلو برویم. موج‌های احساساتی در مباحثی مانند توسل، ارتباطات شخصی و غیره به جای خود؛ ممکن است در رفتارهای بر پایه عواطف، عذرخواهی شخصی را که بدی کرده بپذیریم و او را ببخشیم.
بر اساس عقل و منطق انسانی، منطق‌های حکومتی شکل می‌گیرد و قانون کشورهای مختلف بر اساس این منطق‌ها چیده می‌شود. لذا وقتی بحران و جریان‌هایی در جامعه اتفاق می افتد، بهترین کار صحبت کردن است.
در سالروز اتفاق بزرگ 9 دی قرار داریم؛ بخاطر اینکه عده‌ای نخواستند بحث کنند و می‌خواستند مسئله را احساسی حل کنند، اتفاق بزرگی در شرف رخ دادن بود که هیچ چیز نتوانست آن را جمع کند، تا رسید به اباعبدالله (ع). و مردم بدون تبلیغات خاصی، آمدند و یاحسین (ع) گفتند و از بعد از 9 دی، کلا ماجرا جمع شد. اما عقل و منطق و قانون جمع نشد. عده‌ای آمدند، دروغی گفتند و برمبنای این دروغ‌شان حاضر به مناظره نشدند و ملت صمیمی و پاکی را به وسط خیابان‌ها کشاندند؛ که ماحصل آن، حدود 200-300 نفر کشته از دو طرف، میلیاردها تومان خسارت به مردم، میلیاردها تومان خسارت به شهرها، مضحکه شدن جمهوری اسلامی در چشم جهانیان و ایجاد کدورت‌های شدید بود. برادر را در سینه‌ی برادر قرار داد، [معنای دقیق کلمه‌ی فتنه این است]، اقوام را در مقابل سینه‌ی هم قرار داد، یکپارچگی مملکت را به هم ریخت، و بطور سرجمع؛ مصداق بارزِ مفسد فی الارض شدند. یعنی افرادی که در رأس این فتنه بودند، بلاشک حکم‌شان اعدام است! عقل و منطق این را می‌گوید.در حال حاضر یکی از مشکلات بزرگ جهان اسلام، این است که این غده‌ی سرطانی وهابیت حاضر به صحبت نیستند؛ اهل مناظره و بحث نیستند و فقط صبح تا شب فتواهای عجیب و غریب می‌دهند! فتواهایی که نه با شرع هم‌خوانی دارد، نه با عقل و منطق، نه با انسانیت
یک سری ادعا داریم، یک سری پرونده؛ ادعاها و پرونده‌ها باید جمع بشود، قوه‌ای که قبول داریم، بیاید بررسی کند و به عدالت حکم بدهد. ولی اینکه بگویند گذشت و تمام شد و کینه‌ها را دور بریزید و دور هم خوش باشید!، ممکن نیست. یک مسئله شخصی نبوده، دویست نفر انسان کشته شده‌اند، خون ریخته شده! 90هزار نفر شاکی خصوصی مالی داریم که به اموال‌شان ضرر رسیده. شهرداری تهران اعلام کرده قریب به 350 میلیون تومان، فقط سطل زباله از بین رفته!! این‌ها بیت المال است. یک درهمی که امیرالمؤمنین می‌فرمود بخاطرش باید مو را از ماست بیرون کشید، این است. «تمام شد بگذریم» چه کسی بگذرد؟! عقل بگذرد؟! شرع بگذرد؟! خدا بگذرد؟! صاحبان دم و خون بگذرند؟! به همین سادگی که نیست!
همه ما بالاخره روزی می‌میریم؛ اگر زمانی جایی به بیت المال لطمه‌ای زده باشیم، سیلی نابجایی به کسی زده باشیم، این‌ها از پرونده‌ی ما حذف نمی‌شود. خون ریخته شده. یک نفر بیاید بگوید این خون‌ها تقصیر چه کسی بوده؟ 200-300 هزار نفر شاکی‌اند. خسارت این مردم را چه کسی می‌خواهد برگرداند؟ خسارت شهرها را چه کسی بر می‌گرداند؟ چه کسی می‌خواهد کینه‌ی بین من و برادرم را برطرف کند؟ چه کسی دروغ گفت؟ کدام تقلب اثبات شد؟ چه کسی می‌خواهد اعتباری که از بین رفت را برگرداند؟
و راست‌راست دارند برای خودشان می‌گردند! و ما شاکی هستیم. این‌ها لطمه‌ای زدند که سی سال باید بگذرد، یک نسل عوض شود، تا این لطمه برطرف شود!
یک شرکت همگانی - که الحمدالله این بار هم بود و سند افتخار نظام شد را - این‌ها تبدیل کردند به سند ذلت نظام! خوب بود اگر این دفعه هم 18 میلیون نفری که به دکتر روحانی رأی نداده بودند، به خیابان می‌ریختند؟! اما تمکین کردند، تبریک گفتند. حالا 20 هزار رأی هم بالا و پایین شده باشد! به قانون اساسی متعهد بودند و تمکین کردند. باید عقلانیتی در کار باشد. بار قبل هم هرکسی رأی می آورد ما تمکین می‌کردیم؛ چون برای حفظ آرامش مملکت امضا داده‌ایم. برای این آرامش خون داده‌ایم.
مطالبه‌ی مردمی این است؛ که کسانی که مردم را به جان هم انداختند و همدیگر را زدند و کشتند، حکم‌شان افساد فی الارض است. ملت خوب و شریف ایران همدیگر را در خیابان کشته‌اند! جنایت بزرگی رخ داده است. چطور تمام شد و بگذریم؟!
لذا دقت کنید؛ منطق و عقل و قانون حاکم باشد. این که رأی نیاوریم می‌گذرد، ولی اینکه همدیگر را کشتیم که نمی‌گذرد!
نکته‌ی دوم اینکه، دیگر هر جناحی در ایران رأی بیاورد، فهمیده است که آحاد مردم ایران نسبت به مقدسات‌شان حساسیت دارند. حتما عقلانیت خواهند داشت که بساط اسلام‌ستیزی را روی بورس نیاورند. مردم حساسیت دارند. دیدند اسم امام حسین (ع) که بد برده شد، چه اتفاقی افتاد و مردم چه کردند. آن زمان در متن خبر BBC زدند 18 کیلومتر جمعیت متراکم! [ و رادیو آمریکا گفت 24 کیلومتر ]. بدون خبر و تبلیغات. مردم ما دین را دوست دارند؛ نسبت به اهل بیت و مقدسات‌شان حساس‌اند. همه‌ی جناح‌های سیاسی فهمیدند که نباید پا روی دُم شیری که نسبت به مقدساتش حساس است، بگذارند. 9 دی این را تا سالیان سال ثابت کرد.
ان‌شاءالله خداوند این مردم را زیر سایه اباعبدالله (ع) حفظ کند که تا حسین داریم، ضمانت داریم که هیچ تندباد و کندبادی نخواهد توانست سرسوزنی از خاک این سرزمین را به توبره‌ی شیطان بریزد.
درباره وبلاگ
